Bajm Dzisiaj w Betlejem lyrics: Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem / Wesoła nowina / Że Panna czysta Deutsch English Español Français Hungarian Italiano Nederlands Polski Português (Brasil) Română Svenska Türkçe Ελληνικά Български Русский Српски Українська العربية فارسی W Betlejem żydowskim /x2 Bóg porzucił szczęście twoje Pastuszkowie mali /x2 Wszedł między lud ukochany W polu wtenczas spali. /x2 Dzieląc z nim trudy i znoje Gdy Anioł z północy, /x2 Niemało cierpiał, niemało Światłość z nieba toczy. /x2 Żeśmy byli winni sami Chwałę oznajmując /x2 A Słowo Ciałem się stało Szopę W centralnym miejscu znajduje się miejsce narodzin Jezusa, czyli Betlejem. Jest to teren górzysty, więc nie dziwi, że jest ono wyżej względem dwóch pozostałych scen - Nazaretu oraz Galilei. Wszystko ma tutaj sens biblijny i tylko w kontekście Pisma Świętego można oglądać tę inscenizację. W stajence w Betlejem powiła z weselem Maryja Syna, piękna nowina. 2. Opiekun Józef był ukochanym, ojcem Jezusa był domniemanym. Garść siana suchego położył pod Niego, w zimnym żłobeczku, a nie w łóżeczku. 3. Małe Pacholę, mój Jezu drogi, jakże wytrzymasz ten to mróz srogi. z wielkim weselem. Panna łzy leje, dziecię całuje Jego niewczasu gorzko żałuje Witaj mój synu kochany z dawna na świat po żądany, bądź pochwalony. 11. Dziecina mała, Bóg, stwórca nieba! Roztocze Dziecina mała, Bóg, stwórca nieba! A k ędy ż nam go szuka ć potrzeba? W stajence w Betlejem, powiła z weselem Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina, że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna. Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, Anieli grają, króle witają, pasterze śpiewają, bydlęta klękają, cuda, cuda ogłaszają. X2 2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje, i Józef Święty, i Józef Święty Ono pielęgnuje. . 1/2 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze Przesuń zdjęcie palcem fot. D. BiziukNastępne Betlejem. Miejsce, gdzie przyszedł na świat Jezus upamiętnia gwiazda w Bazylice Narodzenia Pańskiego Zobacz równieżPolecamy Kolędnicy Święta Bożego Narodzenia to niezwykły czas, którym powinniśmy cieszyć się w gronie najbliższych. Dlatego też warto przygotować się do wspólnej wieczerzy i oczywiście kolędowania! Specjalnie dla was zebraliśmy teksty najpiękniejszych kolęd! Tekst między innymi Dzisiaj w Betlejem i Cichej nocy znajdziecie na w tym artykule. Kolędy - bez nich po prostu nie ma Świąt Bożego Narodzenia! Tradycja kolędowania jest bardzo zakorzeniona w naszym kraju. Śpiewamy całymi rodzinami lub wraz z kolędnikami odwiedzającymi nasze domy. Teksty najpiękniejszych świątecznych pieśni, takich jak na przykład Dzisiaj w Betlejem lub Cicha noc, na pewno warto wtedy mieć przed oczami. Kolędy YouTube KARAOKE - zaśpiewajcie je razem w Święta! Dzisiaj w Betlejem - tekst Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w BetlejemWesoła nowinaŻe Panna czysta, że Panna czystaPorodziła Syna ref.: Chrystus się rodziNas oswobodziAnieli grająKróle witająPasterze śpiewająBydlęta klękająCuda, cuda ogłaszają Maryja Panna, Maryja PannaDzieciątko piastujeI Józef święty, i Józef świętyOno pielęgnuje Cicha noc - tekst Cicha noc, święta nocWszystko śpi,atoliCzuwa Józef i Maryja Niech więc Boska ich dziecinaW błogim spokoju błogim spokoju śpi. Cicha noc, święta noc... Tobie cześć, chcemy nieć. Boś pastuszkom oznajmiony, Przez Anielskie ,,Gloria"Jezu witamy Cię. Jezu witamy Cię. Cicha noc, święta nocBoże nasz,serca masz,Radość sprawia nam nowina,Że nadeszła ta godzina,W którejś narodził którejś narodził się. Cicha noc, święta nocPokój niesie ludziom wszem,A u żłóbka Matka świętaCzuwa sama, uśmiechnięta,Nad Dzieciątka snem,Nad Dzieciątka snem. Cicha noc, święta nocPastuszkowie od swych trzódBiegną wielce zadziwieni,Za anielskim głosem pieni,Gdzie się spełnił cud,Gdzie się spełnił cud. Cicha noc, święta noc...Narodzony Boży Syn,Pan wielkiego majestatu,Niesie dziś całemu światuOdkupienie win,Odkupienie win. Wśród Nocnej Ciszy - tekst Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi: wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi. Czem prędzej się wybierajcie, do Betlejem pośpieszajcie przywitać Pana. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie z wszystkimi znaki, danymi sobie. Jako Bogu cześć Mu dali, a witając zawołali z wielkiej radości, z wielkiej radości Ach witaj, Zbawco, z dawna żądany, cztery tysiące lat wyglądany. Na Ciebie króle, prorocy czekali, a Tyś tej nocy nam się objawił. I my czekamy na Ciebie Pana, a skoro przyjdziesz na głos kapłana, Padniemy na twarz przed Tobą, I wierząc, żeś jest pod osłoną chleba i wina. Przybieżeli do Betlejem Przybieżeli do Betlejem pasterze,Grając skocznie Dzieciąteczku na na wysokości, chwała na wysokości,A pokój na ziemi. Oddawali swe ukłony w pokorzeTobie z serca ochotnego, o Boże!Chwała na wysokości... Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,Których oni nie słyszeli, jak na wysokości... Dziwili się napowietrznej muzycei myśleli, co to będzie za Dziecię?Chwała na wysokości... Oto mu się wół i osioł kłaniają,Trzej królowie podarunki na wysokości... I anieli gromadami pilnująPanna czysta wraz z Józefem piastująChwała na wysokości... Poznali Go Mesjaszem być prawymNarodzonym dzisiaj Panem łaskawymChwała na wysokości... My go także Bogiem, Zbawcą już znamyI z całego serca wszyscy kochamyChwała na wysokości... Lulajże Jezuniu Lulajże, Jezuniu, moja perełko,Lulaj, ulubione me pieścidełko. Lulajże, Jezuniu, lulajże, lulaj,A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. Zamknijże znużone płaczem powieczki,Utulże zemdlone łkaniem usteczki. Lulajże, Jezuniu... Lulajże, piękniuchny mój aniołeczku,Lulajże, maluchny świata kwiateczku. Lulajże, Jezuniu... Lulajże różyczko najozdobniejsza,Lulajże, lilijko najprzyjemniejsza. Lulajże, Jezuniu... Lulajże, przyjemna oczom gwiazdeczko,Lulaj, najśliczniejsze świata słoneczko. Lulajże, Jezuniu... Matuniu kochana, już odchodzimy,Małemu Dzieciątku przyśpiewujemy. Lulajże, Jezuniu... My z Tobą tam w niebie, spocząć pragniemy,Ciebie, tu na ziemi, kochać będziemy. Lulajże, Jezuniu... Cyt cyt cyt, już zaśnie małe Dzieciątko,Patrz jeno, jak to śpi niby kurczątko. Lulajże, Jezuniu... Cyt cyt cyt, wszyscy się spać zabierajcie,Mojego Dzieciątka nie przebudzajcie. Lulajże, Jezuniu... Gdy się Chrystus rodzi Gdy się Chrystus rodzi, i na świat przychodził. Ciemna noc w jasności promienistej brodzi Aniołowie się radują, Pod niebiosy wyśpiewują: Gloria, gloria, gloria,in excelsis Deo! Mówią do pasterzy,którzy trzód swych strzegli. Aby do Betlejem,czym prędzej się narodził Zbawiciel, Wszego świata Odkupiciel, Gloria... "O niebieskie Duchy, i posłowie nieba. Powiedzcież wyraźniej co nam czynić trzeba:Bo my nic nie pojmujemy, Ledwo od strachu żyjemy". Gloria... "Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, W pieluszki powite, w żłobie położone: Oddajcie Mu pokłon boski, On osłodzi wasze troski". Gloria... A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieliZaraz do Betlejemśpieszno pobieżeliI zupełnie tak zastaliJak anieli im zeznali Gloria... A stanąwszy na miejscupełni zdumieniaIż się Bóg tak zniżyłdo swego stworzeniaPadli przed Nim na kolanaI uczcili swego Pana Gloria... Wreszcie kiedy pokłonPanu już oddaliZ wielką wesołościądo swych trzód wracaliŻe się stali być godnymiBoga widzieć na tej ziemi Gloria... Tekst piosenki: Polecam słuchanie w słuchawkach. podkład muzyczny bez chórków - podkład muzyczny + chórki - Carol "Kindergarten small". Musical arrangement and performance: Paweł Piotrowski (four-voice vocalists in the song) singing: child - 10 years old Kolęda "Dziecina mała". Opracowanie muzyczne, aranżacja i wykonanie Paweł Piotrowski (chórki czterogłosowe w utworze). śpiew: chłopiec - 10 lat. 1. Dziecina mała, Pan Stwórca nieba A kędyż nam Go szukać potrzeba. W stajence, w Betlejem, powiła z weselem Maryja Syna - piękna nowina 2. Opiekun Józef był ukochanym Ojcem Jezusa był domniemanym. Garść siana suchego podłożył pod Niego W zimnym żłóbeczku a nie w łóżeczku. 3. Małe pachole mój Jezu drogi Jakże wytrzymasz ten to mróz srogi. Wół z osłem chuchają, parą zagrzewają, By Dziecię spało a nie płakało. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu Kiedy Dawid, pochodzący z jednego z betlejemskich klanów, zdobył Jerozolimę wybierając ją na stolicę ponownie zjednoczonego królestwa, jego rodzinne miasto, Betlejem, zostało na wiele wieków skazane na trwanie w cieniu oddalonej o niespełna 8 km metropolii. Dopiero tysiąc lat później, zgodnie z przepowiednią proroka Micheasza, miasto na trwale przyciągnęło uwagę świata stając się świadkiem największego paradoksu w historii: ludzkich narodzin Boga. Najmniej znaczące miasto z pokolenia Judy, zapadłej prowincji imperium rzymskiego, zostało wybrane jako miejsce narodzin władcy świata. Dom Chleba Nie mamy żadnych biblijnych i pozabiblijnych informacji o Betlejem w czasach narodzin Jezusa poza skąpym świadectwem Nowego Testamentu potwierdzającym jedynie istnienie miasta o tej nazwie w pokoleniu Judy. Wydaje się zatem, iż proroctwo Micheasza o znikomości tego miejsca było również prawdziwe kilkaset lat po jego wygłoszeniu, w momencie gdy Jezus przychodził na świat. Sama nazwa miasteczka jest połączeniem dwu słów hebrajskich: bet, oznaczającego dom, oraz lehem, stojącego za chleb. Nie należy w tej nazwie szukać aluzji do nadzwyczajnej urodzajności miejscowej gleby – Betlejem bowiem nigdy nie było spichlerzem Jerozolimy. Późniejsze źródła stwierdzają jednakże, iż zwierzęta hodowane pomiędzy Jerozolimą i Migdal Eder (Wieżą Trzody), znajdującej się nieopodal Betlejem, były przeznaczone na ofiary w świątyni Jerozolimskiej. Według św. Hieronima, pod tą właśnie wieżą pilnowali swych stad pasterze, którym aniołowie zwiastowali radosną nowinę o narodzeniu Mesjasza. Historia biblijnego Betlejem Ślady osadnictwa w najbliższych okolicach Betlejem, w miejscu znanym dziś jako Pole Pasterzy (Bait Sahur), sięgają 5000 lat przed Chrystusem. Wprowadzenie do powszechnego użycia cystern magazynujących wodę deszczową sprawiło, iż osada została przeniesiona na szczyt pobliskiego wzgórza; na miejsce łatwiejsze do obrony. Mogło to nastąpić około 1400-1200 roku jako, że najstarsze cysterny znalezione w Betlejem datują się na ten okres. W czasach Dawida osiedle to musiało być otoczone murem skoro druga księga Samuela wspomina o cysternie (bądź studni) znajdującej się przy bramie. Wnuk Dawida, król Roboam, w ramach zakrojonego na szeroką skalę projektu przygotowań do wojny z separatystycznym królestwem Izraela, dodatkowo ufortyfikował miasto. Księga Rut na przykładzie Betlejem, gdzie rozgrywa się akcja księgi, doskonale obrazuje stosunki agrarno-społeczne judzkiej wsi czasów Starego Testamentu. Późniejsza historia osady w niczym nie różni się od dziejów pozostałych osiedli wiejskich Judei, z których większość była założona bądź w późnym okresie perskim, a więc około 100-200 lat po powrocie Izraelitów z niewoli babilońskiej, lub też w okresie helleńskim, a więc po podboju Bliskiego Wschodu przed Aleksandra Wielkiego (333 przed Chr.). Betlejem nie mogło być wielkie w okresie zaraz następującym po niewoli babilońskiej (538 przed Chr.), skoro w Księdze Ezdrasza mówi się jedynie o 123 mężczyznach powracających z wygnania. Okres ekonomicznego rozkwitu i budowlanego bumu wiosek judzkich przypada na czas panowania rodzimej dynastii hasmonejskiej (lata 140-37 przed Chr.). W następnych latach naznaczonych wewnętrznymi walkami o tron widać zastój. Ponowny znaczący rozwój przypada na okres panowania Heroda Wielkiego (37-4 przed Chr.) oraz następujących po nim namiestników rzymskich. W wyniku pierwszego (66-73 po Chr.) oraz drugiego powstania żydowskiego (132-135 po Chr.) praktycznie wszystkie osiedla wiejskie w Judei zostały zniszczone lub w sposób znaczący podupadły. Betlejem nie było wyjątkiem. Z rozkazu cesarza Hadriana wygnano wszystkich Żydów nie tylko z Jerozolimy (przemianowanej na Aelia Capitolina), ale także z Betlejem. Niedawno znaleziona w pobliżu grobu Racheli inskrypcja poświadcza obecność garnizonu rzymskiego w Betlejem w okresie drugiego powstania. Wioska w herodiańskiej Judzie Jak wyglądało Betlejem w czasach Jezusa? Możemy pokusić się o następującą rekonstrukcję. Powierzchnia przeciętnej wioski tego okresu wynosiła od 1 do 1,5 hektara. Zabudowa podlegała ściśle określonemu planowi: zewnętrzne mury budynków tworzyły ciągłą linię przypominającą mur obronny. Centrum osady było terenem publicznym. Z reguły znajdowała się tam wykuta w skale rytualna łaźnia, synagoga, cysterny. Kwatery mieszkalne (tzw. insulae) oddzielone były od siebie uliczkami. Budowane były wokół centralnie położonego dziedzińca i były zamknięte na zewnątrz stanowiąc dodatkowy element obronny. Najtańszym i powszechnie używanym budulcem był nieociosany kamień. Podłogą było zwykle klepisko, choć czasem była ona wyłożona kamieniem. Większość mieszkańców wiosek i małych miasteczek czasów Jezusa stanowili rolnicy, którzy byli także właścicielami uprawianych przez siebie pól, sadów, ogrodów i winnic. Powierzchnia średniego pola uprawnego wynosiła około 4 hektary. Uprawy przeciętnej rolnej rodziny tego okresu składały się ze zbóż, z drzew oliwkowych i z winorośli. Równie powszechne były także drzewa figowe. W zagrodzie mogło znajdować się około 10-15 owiec i kóz oraz jedna lub dwie sztuki bydła. Większość produktów rolnych była przeznaczona na utrzymanie rodziny, stąd też tylko ich niewielka część mogła być sprzedana stanowiąc źródło dochodu. Rolnicy stanowili zatem niezależną, aczkolwiek ubogą warstwę ówczesnego społeczeństwa. Brak możliwości zgromadzenia wystarczających oszczędności powodował, iż każda susza, nieurodzaj czy też wojna wymuszała sprzedaż pól. Rolnicy stawali się wówczas dzierżawcami swych własnych pól czy też robotnikami najemnymi szukającymi możliwości pracy nawet przez jedną godzinę dziennie. W czasach narodzin i życia Jezusa notuje się liczebny wzrost drobnych dzierżawców i najemników. Narodziny w grocie Ewangelista Łukasz zanotował, iż Maryja złożyła Jezusa w żłobie, ponieważ nie było dla nich miejsca w katalyma (2,7). To greckie słowo zwykło się tłumaczyć jako gospoda (zob. Biblia Tysiąclecia), podczas gdy oznacza ono, w sensie szerokim, pomieszczenie mieszkalne. Wniosek taki można wysnuć czytając dwa inne fragmenty Ewangelii Łukasza. W 10,34 Łukasz stwierdza, iż dobry samarytanin zawiózł pobitego człowieka do gospody. Użyty tam grecki termin jest inny: pandocheion. W 22,11 słowo katalyma określa pomieszczenie, w którym Jezus spożył ostatnią wieczerzę ze swoimi uczniami (zob. także Mk 14,14). Można przypuszczać, iż Józef z Maryją, będąc potomkami rodu Dawida, byli gośćmi swych krewnych. Powód dla którego katalyma było pełne nie jest wyjaśniony. Możliwe, iż sama rodzina zamieszkująca Betlejem była bardzo liczna. Możliwe, iż inni członkowie rodziny wypełnili katalyma przybywając do rodzinnego miasta w związku ze spisem ludności. Nie jest również wykluczonym, iż katalyma mogło być w części zarekwirowane przez żołnierzy, którzy dokonywali spisu. Ktoś mógłby także domniemywać, iż powodem opuszczenia katalyma nie był brak miejsca, jak sugeruje Łk 2,7, ale chęć zapewnienia koniecznej dla narodzin dziecka prywatności. Faktem jest, iż dziecię Jezus zostało złożone w żłobie, a więc w stajni, miejscu w którym przebywały zwierzęta. Łukasz nie mówi o obecności zwierząt w momencie narodzin Jezusa. Ich obecność w późniejszych chrześcijańskich plastycznych prezentacjach sceny narodzin Jezusa, przysłowiowej „szopki”, miałaby pochodzić z lektury proroctwa Izajasza: Wół rozpoznaje swego pana i osioł żłób swego właściciela. Zarówno w tekście Izajasza, jak i w opisie Łukasza, występuje to samo greckie słowo faten na określenie żłobu. Już w drugim wieku Justyn, samarytański konwertyta pochodzący z Palestyny i umęczony w Rzymie około 165 roku, oraz apokryficzna Protoewangelia Jakuba, datowana na około 150 rok, mówią o narodzeniu Jezusa w grocie. Justyn (Dialog z Tryfonem) stwierdza, iż Józef nie mogąc znaleźć miejsca w wiosce zajął grotę znajdującą się w pobliżu osady. Informacja o narodzinach Jezusa w grocie znajduje się także w pismach Orygenesa, Euzebiusza, Epifaniusza, pielgrzymkowych zapiskach Egeri oraz w jednym z listów św. Hieronima. Ten ostatni pisał w 395 roku: Od czasów Hadriana [117-138 po Chr.] aż do panowania Konstantyna, przez około 180 lat (…) Betlejem, teraz nasze, i najbardziej święte miejsce na ziemi (…) było ocienione gajem Tammuza, to jest Adonisa, i w jaskini w której kiedyś płakało dziecię Mesjasz, faworyt Wenus był opłakiwany. W świetle współczesnych badań archeologicznych dwie tradycje: Łukaszowa – mówiąca o żłóbku sugerującym stajnię oraz patrystyczna – mówiąca o grocie, tworzą logiczną całość. Jest niezbitym faktem, iż wiele domostw w Betlejem, szczególnie tych ubogich, znajdowało się w jaskiniach. Znaleziona ceramika oraz charakterystyczna dla okresu przed-konstantyńskiego obróbka kamienia pozwoliły ustalić, iż cały kompleks jaskiń, do których należy także grota czczona dziś jako miejsce narodzenia Jezusa, był zamieszkały w okresie rzymskim. Ludzie, jak i zwierzęta, zamieszkiwali zatem w jednym pomieszczeniu. Stosunkowo często część przeznaczona dla ludzi znajdowała się na podwyższonej platformie. Istnieje także drugie wyjaśnienie, które wydaje się bardziej współgrać z relacją Łukasza. Jeszcze dziś wiele domów w Betlejem oraz w pobliskiej wiosce Um Salamonah, których konstrukcja sięga niespełna XIX wieku, ma wciąż klasyczną palestyńską dwupoziomową strukturę. Można przypuszczać, iż odpowiada ona domom budowanym tutaj w czasach Jezusa, gdzie wyższa rawieh, Łukaszowa grecka katalyma, służyła za pokój mieszkalny, oraz niższa rawieh, wykuta w skale lub najczęściej będąca naturalną jaskinią, służyła jako stajnia albo magazyn na żywność. Betlejem chrześcijan W wyniku upadku drugiego powstania żydowskiego pod przywództwem Bar Kochby („Syna Gwiazdy”) i wygnania Żydów z Betlejem, Rzymianie urządzili w grocie narodzenia sanktuarium ku czci Tammuza-Adonisa. Adoptując mitologię asyryjsko-babilońską wierzyli, iż Tammuz umierał na początku lata, w okresie „różowienia maków”, po czym zstępował do piekieł i rodził się do nowego życia. Czczony przez rolników, stał się personifikacją obumierającego i odradzającego się ziarna. Wybór groty narodzenia Chrystusa jako ośrodka kultu pogańskiego był niewątpliwie świadomą próbą przeciwstawienia się kultowi chrześcijańskiemu, zapewne wciąż utożsamianemu z judaizmem. Poczucie goryczy ze strony chrześcijan wypływające z faktu profanacji groty wzmocniło jednak pamięć o dokładnej lokalizacji miejsca narodzin Jezusa. Powrót kultu chrześcijańskiego na miejsce narodzin Chrystusa wiąże sie z wolnością religijną gwarantowaną edyktem mediolańskim cesarza Konstantyna (313 r.), wizytą cesarzowej Heleny w Ziemi Świętej (324 r.) oraz interwencją św. Makarego, biskupa Jerozolimy, na soborze w Nicei (325 r.). W czasie tegoż soboru, cesarzowa prosi o wybudowanie kościoła w Betlejem dedykowanego Najświętszej Maryi Pannie. Przekazane przez nią znaczne sumy pieniędzy sprawiły, iż budowę rozpoczęto już w 326 roku. Konsekracja bazyliki nastąpiła 31 maja 339 roku. Budowla była na tyle imponująca, iż pięćdziesiąt lat później, Egeria, pierwsza kobieta-pielgrzym, która utrwaliła swe wspomnienia na piśmie, po swojej wizycie w bazylice zanotowała: Nie zobaczysz tu nic innego poza złotem i drogimi kamieniami oraz jedwabiem, bowiem jeśli widzisz zasłony – są one z jedwabiu obramowanego złotem, jeśli widzisz kotary – podobnie ozdobione są złotem i jedwabiem. Pięcionawowa bazylika przylegała do ośmiobocznego budynku wznoszącego się bezpośrednio nad grotą do której prowadziły schody. Gdy w 614 roku Persowie stają przed bazyliką, na jej frontonie widnieje mozaika trzech magów w ich narodowych strojach. Jako że najeźdźcy rozpoznali w nich swoich rodaków, budowla została oszczędzona. Poddana na przestrzeni wieków znaczącym przeróbkom (np. z inicjatywy cesarza Justyniana w 531 r.), jak i zniszczeniom (np. spalona przez Samarytan w 529 r.), jest dziś najstarszym zachowanym w swej podstawowej strukturze kościołem w Ziemi Świętej. Obecny stan bazyliki jest subtelnym przypomnieniem paradoksu sprzed dwóch tysięcy lat: mroczne wnętrze, surowa i nierówna kamienna posadzka, ledwie rozpoznawalne pod grubą warstwą kurzu fragmenty ściennych mozaik, nadwątlone zębem czasu wapienne mury, w swej lichości i nędzy, jak chciał tego prorok Micheasz, znaczą miejsce narodzenia Światłości Świata. fot. / Andrea Moroni 26 grudnia 2014, 11:41 kapłan diecezji rzeszowskiej, studiował we Francuskiej Szkole Biblijnej i Archeologicznej w Jerozolimie. W Betlejem, miejscu narodzin Chrystusa gromadzą się wierni i turyści. - W Betlejem wokół Bazyliki Narodzenia Pańskiego, w której na świat miał przyjść Jezus Chrystus, gromadzili się w spokojnej atmosferze liczni turyści, którzy przybyli tu, by wziąć udział w obchodach świąt Bożego Narodzenia. Zdaniem władz miasta spokojna atmosfera to rezultat umiarkowanej jak na tę porę roku pogody oraz wstrzymania wrogich działań między Izraelem a Palestyną. Liczna odwiedzających Betlejem turystów może w tym roku okazać się rekordem dekady - w samą Wigilię przybyło tu 70 tys. osób (w zeszłym roku - 50 tys.). Oczekuje się, że na dwutygodniowe uroczystości Bożego Narodzenia zjawi się ogółem 90 tys. ludzi (o 20 tysięcy więcej niż rok temu). Napływ cudzoziemców drastycznie spadł po 2000 roku, kiedy wybuchła druga intifada (powstanie) palestyńska przeciw izraelskiej okupacji terytorium Palestyny. W homilii wygłoszonej podczas mszy w Bazylice Narodzenia Pańskiego łaciński patriarcha Jerozolimy Fouad Twal apelował o pokój między religiami, wezwał też do "wzmożenia" dialogu z żydami i muzułmanami. - Musimy łączyć i integrować liczne wartości, które są nam wspólne: modlitwę, pobożność, post, jałmużnę i wartości etyczne - podkreślił. - Na święta Bożego Narodzenia mamy nadzieję, że Jerozolima stanie się (...) wzorem dla świata, wzorem harmonii i współistnienia trzech religii monoteistycznych - dodał patriarcha. Obecnie chrześcijanie stanowią jedną trzecią z 50 tys. mieszkańców Betlejem, resztę stanowią muzułmanie. W całej Ziemi Świętej chrześcijanie stanowią zaledwie 2 proc. całej ludności.

w stajence w betlejem powiła z weselem